[Translation needed]Αντιπηκτική αγωγή με τη χρήση από του στόματος ανταγωνιστών βιταμίνης Κ

Η αντιπηκτική αγωγή με κουμαρινικά αντιπηκτικά παραμένει το σημείο αναφοράς στην πρόληψη της θρομβοεμβολικής νόσου. Εντούτοις, ο χειρισμός και η καθοδήγηση της θεραπείας παραμένει δύσκολος λόγω του στενού θεραπευτικού εύρους, της ιδιαίτερης φαρμακοκινητικής και φαρμακοδυναμικής συμπεριφοράς των VKA, με συνέπεια να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για αιμορραγικές επιπλοκές, όπως επίσης και ελλιπή προστασία από θρομβοεμβολικά επεισόδια λόγω μη επίτευξης θεραπευτικών τιμών INR. Οι ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ (βαρφαρίνη, ασενοκουμαρόλη) ασκούν τη δράση τους μέσω παρεμπόδισης ουσιαστικά της γ-καρβοξυλίωσης των παραγόντων ΙΙ, VII, IX, X που απαιτείται για την ενεργοποίησή τους και εμφανίζουν χρόνο ημιζωής 36-42 ώρες περίπου (βαρφαρίνη), με την ασενοκουμαρόλη να έχει μικρότερο χρόνο ημιζωής περί τις 9 ώρες. Η έναρξη της θεραπείας με VKA απαιτεί μία κατάλληλη αρχική δόση με συχνή παρακολούθηση του INR και ταυτόχρονη χορήγηση υποδόριας ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH) ως θεραπεία γέφυρα για καλύτερη και άμεση αντιπηκτική δράση, καθώς παρά το άμεσο αποτέλεσμα στη ρύθμιση του INR εντός 2-3 ημερών συνήθως από τη έναρξη τη χορήγησης κουμαρινικών, η επίτευξη του αντιπηκτικού αποτελέσματος απαιτεί αρκετές ημέρες με βάση τους χρόνους που απαιτούνται για την απόλυτη μείωση των επιπέδων των παραγόντων πήξης (ΙΙ, VII, IX, X) που εξαρτώνται από τη βιταμίνη Κ.14

Πηγή: https://www.iatrikionline.gr/cardiology_5/kardiologia_1o_2017.pdf